Dag 25 to 27
Blijf op de hoogte en volg Maarten
29 Augustus 2012 | Kenia, Thika
Dag 26 : 25 augustus
Vandaag is het 25 augustus, mijn vaders verjaardag. Dagen lang heb ik zitten denken van “ik mag hem echt niet vergeten een gelukkige verjaardag te wensen”. Zodus begon ik deze morgen al liggend in mijn bed een smsje naar mijn vader te schrijven. Gefeliciteerd!
Het is ook voor mij op de één of andere manier een speciale dag voor me. Dina en Bas zijn deze ochtend heel vroeg vertrokken naar Mombassa zodus ben ik de enige mzoungu (blanke) hier in het huis. De kinderen wouden hiervoor al veel aandacht van me, maar nu nog meer. De enige manier om dit echt te ontwijken is om naar de stad te gaan.
Ik nam dus een matatu naar Thika en ging richting het internetcafé. Daar had ik een heerlijke babbel met mijn vader en de rest van mijn familie. Nu kon ik hem ook nog uitgebreider een gelukkige verjaardag wensen. Ik kijk er wel al een beetje naar uit om ze volgende week terug te zien. Verder postte ik ook opnieuw de verslagen van de vorige dagen op deze blog aangezien het alweer een tijdje geleden was.
Mijn tocht in Thika was nog niet afgelopen. Ik moest nog enkele inkopen doen en besloot daarna me eens te trakteren met een pizza ter ere van mijn vaders feestdag. Een echte hawai heb ik hier gegeten, met verse ananas, misschien een van de beste die ik ooit al gegeten heb, al kan dat ook wel liggen aan het feit dat ik gewoon een gigantische honger had :-)
Enige tijd was weer verstreken en besloot ik maar weer naar de kinderen te gaan. Die vinden het namelijk niet zo leuk als ik zo lang weg ben. Ik daarentegen heb er soms echt gewoon nood aan.
Toen ik thuis kwam kregen enkele kinderen hier karateles. dat is hier namelijk de gewoonte in Kenia. Heel wat mensen leren karate, en dat heb je ook wel nodig als ik zo eens rondkijk in de straten. Je moet je kunnen beschermen tegen elke gek die je lastigvalt.
De andere kinderen schommelden wat en ik heb zoals gewoonlijk nog wat met hen gevoetbald. Er is nu trouwens zoveel geschommeld dat de haak bovenaan de schommel doorgekraakt is door de constante wrijving. Ik zal toch maar wachten op Bas vooraleer ik daaraan ga beginnen klussen.
Goedenacht!
Dag 27 : 26 augustus
Laatste maal kerkdag. Alweer dezelfde routine als de vorige malen: mooie kleren, haren doen, kettingen omdoen etc… Het enige verschil was nu natuurlijk dat ik in de kerk aanwezig was als enige blanke, dus nu had ik nog meer bekijk als normaal gezien. Het is wel zo dat het steeds minder en minder speciaal voor me word. Het is iedere week ongeveer hetzelfde en je hebt het dus al een keer gezien. Zo is dat een beetje met alles hier. Je kent het hier inmiddels en je begint echt ingeburgerd te geraken wat ook wel zeer fijn is. Zodus dansten de kinderen er weer op los en zongen weer enkele liedjes.
Ik leerde intussen kennis maken met een jongen in de kerk die ik al enkele malen daar gezien had. Hij heeft ongeveer dezelfde leeftijd als mij. We praatten wat over het Belgisch schoolsysteem, maar al snel ging het meer de religieuze kant op. Hij wou weten of ik wist hoe ik moest bidden. Nu ja, ik weet wel hoe ik moet bidden, maar hoe hard ik mijn best ook doe, ik kan niet zo zitten te huilen en te roepen net zoals al deze Kenianen hier doen als ze bidden. Dat vond hij best grappig. Ook was hij enorm gechoqueerd toen ik hem zei dat ik normaal gezien amper ooit naar de kerk ga. Zondag is voor ons rustdag zei ik tegen hem en dan slapen wij uit en doen we eigenlijk niet zo heel veel. Hij vond het heel raar om tegen iemand te spreken die eigenlijk bijna nooit naar de kerk gaat.
Dat was eigenlijk zo een beetje de belevenis van de dag. Het is hier inmiddels ook het einde van de winter en de temperaturen gaan hier enorm naar omhoog de laatste tijd. Het is daarom ook maar beter voor me om activiteiten met de kinderen binnen te doen. Zo speelden we vooral heel veel UNO. Daar zijn de kinderen gek van. Als ze niet aan het schommelen of aan het voetballen zijn dan mag je er zeker van zijn dat er een paar kinderen UNO aan het spelen zijn.
Een rustige namiddag was het dus, toch maakt de warmte je een beetje suf, dus besluit ik nu maar (alweer) te gaan slapen. Bonne nuit!
Dag 28 : 27 augustus
Eindelijk is het zover! De kast die ik vorige week reeds bestelde ging vandaag aankomen. Ik was enorm benieuwd naar hoe het resultaat er ging uit zien dus besloot ik als eerste werk van de dag naar de timmerman te gaan om daar de kast te gaan afhalen. Echter was ik even vergeten dat we hier in Kenia waren. Als iemand je zegt dat je het die dag kan afhalen dan moet je daar niet ’s ochtends zijn, want dan zijn ze nog volop aan het werk. Wel zag ik al dat het een mooie vorm had, maar ze waren nog bezig met hem te schilderen. Ik mocht dus over 2 uur terug komen, waarmee ze hier dus eigenlijk 3 uur bedoelen ;-)
Maar tot mijn grote verbazing kwam de timmerman 2 uur later zelf hier naar het huis toe gewandeld met de kast in zijn handen. Ik was enorm onder de indruk en toen hij hem mooi op zijn plaats zette in de keuken zag ik dat hij perfect was. Hij is zodanig ontworpen dat hij rondom het venster gaat zodanig dat er nog wat licht binnen kan komen in de keuken. Ook de kinderen waren er heel blij mee en vooral de huismoeders dan.
Iedereen was zodanig gelukkig dat ze besloten de hele keuken leeg te halen, alles opnieuw af te wassen en de vloer en koelkast grondig te kuisen. Heel spontaan ontstond er een echt groepsgebeuren rond de keuken. Iedereen nam een klusje voor zich en zo deed ik samen met enkele anderen de afwas. Enkele uren later stond alles op zijn nieuwe plaats in de keuken. Ik was een gelukkig mens; voordien hadden we een keuken waar alles een beetje overal lag; messen, vorken en lepels waren amper afgewassen; mieren vond je in overvloed etc… Nu hebben we een keuken die proper is en waar alles wat gestructureerd ligt. Veel veel beter. Ik kan nu als een gelukkig mens gaan slapen en ben blij dat ik deze mensen wat orde heb kunnen bijbrengen vandaag.
-
30 Augustus 2012 - 16:18
Dina Van Doesburg-van 't Hoog:
Je bent een bijzonder mens! Respect. -
30 Augustus 2012 - 20:12
Tante Mimi:
Welkom thuis Maarten! Ik heb enorm genoten van je reisverslagen. Kijk uit naar zondag om met de hele familie samen te zijn.
Liefs en tot weldra. Tante Mimi. -
31 Augustus 2012 - 11:21
Sofia:
Dag Maarten, ik werd wel heel nieuwsgierig toen je mama mij gisteren vertelde over je blog en ervaringen... ben dus maar een komen kijken...
Ik heb meteen alles doorgelezen en ik krijg er kippenvel van Maarten. Zo mooi, zo leuk, zo knap. Dit zit in je rugzak voor de rest van je leven die ervaring. Je bent nu al oo de terugweg en het zal weer even aanpassen worden in België/Frankrijk... en de start van je studies wat ongetwijfeld ook een boeiend verhaal wordt: het studentenleven in Gent.
Altijd welkom om nog eens te komen babysitten en je ervaringen te delen met ons en onze kids.
Vele groeten,
Sofia -
26 Januari 2014 - 13:22
Mustaphar Cetin:
We zijn heel erg trots op je Maarten!
Doe iedereen daar de groetjes van ons als je wilt!
X
Tante Rita en Nonkel Luc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley