Dag 18 tot 20

Dag 18: 17 augustus
Vandaag dacht ik dat ik eens een rustig dagje Thika ging doen, internetcafé, inkopen doen en iets eten. Zodus trok ik dus richting het stad. Onderweg naar daar kreeg ik nog telefoon van Linda. Ze vertelde me dat alles goed ging, maar dat ze wel een traantje in haar ogen had bij het opstijgen in Nairobi en het dalen in Brussel. Ik denk dat ik dat ook wel zal hebben.
Eenmaal in Thika aangekomen kreeg ik opnieuw telefoon, maar deze keer van Dina. Zij nodigde me uit om met haar, Bas en Naftali in de namiddag naar een ander weeshuis te gaan van een Nederlander genaamd Macheo’s house. Leuk plan leek me dat dus besloot ik om van mijn rustig dagje Thika een eerder drukke dag te maken. Er bleef niet veel tijd meer over voor me, maar toch wou ik nog even snel naar het internetcafé om daar mijn vorige verslagen te posten. Leuk was het ook te zien dat mijn vader bezig is aan mijn nieuw bed te maken. De eerste resultaten zien er alvast veelbelovend uit. Stukken beter als het bed dat ik hier heb in ieder geval.
Nu was het wel tijd om terug te keren naar Shade waar Naftali op ons wachtte met zijn auto om naar het andere weeshuis te gaan. Mijn eerste verwachtingen waren dat het gewoon een weeshuis ging zijn zoals dit huis hier, maar niets is minder waar. Eenmaal we daar toekwamen stonden we al voor een poort begrenst door een lange muur helemaal beveiligd met prikkeldraad. Dit was nog maar het begin, toen we binnenkwamen zag ik een echt domein voor me liggen. De Nederlandse eigenaar van dit project deed een rondleiding voor ons. Hier zijn namelijk 7 huizen waarin elke keer 8 kinderen leven, een boerderij met koeien om voor melk voor de kinderen te zorgen, een tuin waarin ze het voedsel kweken voor de kinderen net zoals in de 14 serres die er aanwezig zijn. Het is een echt levenswerk van die man die daar dan ook leeft samen met enkele vrijwilligers. Het project gaat ook verder dan enkel dat weeshuis. Hij geeft ook dagelijks eten aan 9000 andere kinderen in andere scholen, geeft gezondheidprogramma’s, voedselprogramma’s etc… Met Shade zijn we lang nog niet zover als dit project, maar het is een begin en ik geloof er sterk in dat dit hier ook mogelijk is.
Nadien moesten we opnieuw naar de stad om inkopen te doen voor morgen. Dan gaan we namelijk een bezoekje brengen aan 14falls. Ik leg morgen wel uit wat dat is. Ook was er dan nog wat tijd om opnieuw naar het internetcafé te gaan waar ik met mijn broertje kon chatten. Leuk was het ook om hem weer eens te horen.
Als we ’s avonds weer thuis kwamen zaten we nog even gezellig met de kinderen in het salon. Het was al gauw weer tijd om te slapen, want morgen zal misschien wel weer een drukke dag worden. Slaapwel.

Dag 19 : 18 augustus
Vandaag stond onze volledige dag in het kader van 14 falls. Reeds eenmaal ik opgestaan was begon ik samen met Dina en Bas de boterhammen te smeren voor de lunch. Choco, pindakaas, gewone kaas… een echte Hollandse/Belgische lunch. Nadien speelde ik nog wat met de kinderen terwijl Dina en Bas een schommel gaan kopen waren. Deze kopen ze met sponsorgeld en zal binnenkort geleverd worden. Sponsors zijn hier dus altijd welkom voor de kinderen. Indien je eventueel geïnteresseerd bent kan je me informatie hierover vragen.
Tegen de middag was het dan tijd om met de kinderen naar de watervallen te vertrekken. Dina had een busje gehuurd waar we allen in konden. Heel leuk was want de muziek stond vrij luid in de bus, en je hoorde sommige kinderen hardop meezingen. Het is ook gewoon eens leuk voor hen om weg van dit weeshuis te zijn en dan al zeker in een busje, dat gebeurd niet vaak.
Eenmaal we aangekomen waren zagen we direct al de watervallen. Het is best wel mooi, maar de kinderen vonden het vooral leuk om langs het water af te dalen via enkele rotsen. Deze leden naar een groot grasveld waar we lunchten, maar waar we ook enkele spelletjes speelden zoals Chinese voetbal, zangspelletjes, maar vooral gewone voetbal. Ik had de kinderen namelijk net een nieuwe voetbal gekocht aangezien de vorige stuk was. Alle kinderen speelden mee en zelf Dina en de huismoeders. Het was heel leuk en we speelden zelf twee uren lang, de tijd vloog.
Na enkele uren gespendeerd te hebben aan de watervallen was het weer tijd om naar huis te gaan. Opnieuw ging de muziek aan in de bus en zag je de kinderen met een glimlach weer meezingen, of anderen die gewoon te uitgeput waren even een dutje doen.
Toen we thuis terug waren speelde ik nog even met hele energieke kinderen een klein beetje voetbal, maar al snel werd het donker. Het was tijd om te eten. Pannenkoeken met bonen, of eerder bonen met pannenkoeken misschien ;-) Rare combinatie is dat, maar moet kunnen hier in Kenia.
Direct na het eten was het wel tijd voor sommigen om te gaan slapen. Velen waren echt moe en begonnen lastig te doen. Slapen was de beste oplossing, en dat is voor mij nu ook van toepassing. Tot morgen!

Dag 20 : 19 augustus
Zondag is kerkdag! Ieder trok weer zijn beste kleren waaronder er heel wat bij waren van Dina die ze gisteren uitgedeeld had. Elk doet zijn parfumpje op dat ze van Linda nog gekregen hebben. De haren goed, en klaar waren we voor vertrek.
Eenmaal aangekomen in de kerk was het eerst weer een halfuurtje gewoon plezier met het keyboard en de cd-speler. De kinderen dansten er op los. Zo zie je de kinderen (als er al zijn) in onze kerken niet hoor. Intussen begin ik de mensen ook al wat te kennen in de kerk. Wel leuk dat de mensen hier in het dorp je wat beginnen te kennen.
Dan werd het tijd voor de officiële ceremonie. Vorige week was ik enorm verbaast door de intensiteit die er van de mensen was. Deze week was dat heel wat minder. Er was een andere vrouwelijke priester dan vorige week die eigenlijk helemaal niet kon zingen. Toch nam ze de microfoon in haar hand en begon ze luidkeels te zingen. Echter blijft het toch leuk te zien hoe de kinderen zich zo kunnen amuseren in die kerk. Ze worden ook heel vaak betrokken bij de ceremonie. De priester stelt ze dan een vraag over een bepaalde passage in de bijbel die ze dan beantwoorden.
Na 3 uren kerk was de pret er ook af voor de kinderen en gingen we weer naar huis. Zondagnamiddag weten ze dat er heel wat spelletjes voor hun voorzien zijn. Zo had Dina enkele afbeeldingen afgeprint van internet, had ik heel wat stiften mee, en konden ze dus heel wat kleuren. Ook waren er enkele gezelschapsspelletjes zoals memorie, kwartet, en ook puzzels. Voor degene die toch liever buiten speelden voorzag ik nog een wedstrijdje voetbal op het pleintje dat vlak naast het huis lag. Iedereen amuseerde zich er dus echt wel op los. Dat merkten we dan ook ’s avonds wanneer het hele huis een puinhoop was. Een vlugge opruimactie was noodzakelijk.
Ziezo, dat was het dan weer voor zondag kerkdag. Tijd is het om maar even onder de wol te kruipen, nu ja, eerder dekentje dan wol ;-) Slaaplekker!